Nihoa!

Tijdens onze laatste update stonden we op het punt om de nachttrein te nemen vanuit Hanoi naar Nanning in China. We hadden een 4 persoonscoupe (soft sleeper) en moesten deze delen met twee aardige schotten. Helaas kwam er van slapen niet zoveel terrecht . Om 1.00 am werden we gewekt om eruit te gaan bij de Vietnamese border en toen we net weer in ons bedje lagen werden we door keiharde muziek gewekt voor de Chinese border, waar ook al onze baggage gescand werd en dus eruit moest. De chineese Lonely Planet hadden we goed verstopt, want die schijnen ze van je af te nemen als ze die vinden, want de Lonely Planet geeft Tawain weer als apart land en volgens China is het onderdeel van hun land . Gelukkig komen we met Chineese Lonely plant aan in Nanning. Op internet hadden we gelezen dat het onmogelijk is om daar zelf treinkaartjes te bestellen, omdat niemand Engels spreekt, maar wil wilden toch maar wat graag gelijk door naar Guilin. Met handen en voeten kregen we toch uitgelegd wat we bedoelen en zaten we een uurtje later al in de trein naar Guilin. De stoelen waren echt vreselijk (alsof je elk moment gelanceerd kon worden), maar het was gelijk een leuke ervaring om met allemaal Chinezen in de trein te zitten. Ons viel gelijk op dat de vrouwen weer wat vrouwelijke rondingen hebben (vrouwen in Vietnam hebben geen kont en borsten ha ha) en dat de vrouwen hier wel de broek aanhebben t.o.v. de mannen. Heel goed volgens Sanne! In de trein kwamen we aan de praat met een meisje dat Engels sprak (waarschijnlijk de enige in de hele trein) en toevallig blijkt ze te werken in een hostel in Guilin waar wij graag naar toe wilden. Ze bied ons aan om met ons mee te gaan en even later zitten we in een van de meest luxe kamers tot nu toe (een mega bed, regendouche, airco, tv etc.). Het blijkt idd een super leuk hostel te zijn. 's Avonds gelijk onze eerste eend en dumplings gegeten,mmmmm. We zijn gelijk fan van het lokale eten!

We hebben zin om de volgende dag iets leuks te gaan doen en besluiten op advies van Linda een wandeling te gaan makendoor de rijstvelden. Voor de verandering zijn we weer eens eigenwijs en willen we het zelf doen i.p.v. een tour. Met wat instructies in het Chinees van ons hostel stappen we in een lokale bus, stappen we over in een andere lokale bus en daarnee nog eens in een andere locale bus. Vooral de laatste bus is een ervaring op zich. De hele bus zit stampvol met locals (oude vrouwen, schoolkinderen, eenden). We rijden door de bergen en kunnen op een gegeven moment niet verder, omdat er grote stukken steen afgebroken zijn van de berg. Een half uurtje later hebben ze weg weer een beetje vrijgemaakt en kunnen we weer verder! In de bus ontmoeten we drie Amerikanen (Russ, Kylie en Tristan). Tristan blijkt al 6 maanden in Shanghai te wonen en spreekt inmiddels een goed woordje Chinees. Dat is nog eens een handige vriend hier (grapje! Los hiervan blijken ze nog eens super aardig te zijn en besluiten we met elkaar de wandeling te gaan maken. Even laten staan we op de eerste berg en is iedereen stil van het adembenemende uitzicht op de rijstterassen. Hoe hoger we komen hoe mooier het wordt. In een dorpje ergens in het midden besluiten we te overnachten in een mini hotel. De eigenaars spreken geen woord Engels, maar met handen en voeten en wat Chinese woorden van Tristan komen we een heel eind. 's Avonds eten we met elkaar allemaal lokale gerechten (vooral de frog blijkt erg lekker te zijn) en drinken we heerlijke rijstwijn. Om 9 uur valt iedereen bijna om van de slaap en gaan we naarbed. Het hotel is basic (chinees toilet), maar schoon en dat is het belangrijkste toch! De volgende dag staan we om 6.30 uur klaar voor de zonsopgang, maar helaas blijkt het te bewolk te zijn. We ontbijten met een heerlijke bamboostick met rijst.

We moeten nu onze bus halen naar Wuyuan. De rest van onze belevenissen in de Guilin en Yangshuo wordt dus nog vervolgd.

Hallo hier zijn we alweer voor het vervolg! Na ons ontbijtje was het even zoeken naar het goede pad (dat krijg je als je zo eigenwijs bent om zonder gids te gaan) en toen kregen we net ook een lekker regenbuitje op ons hoofd. Toch bleef de stemming er goed in zitten en vonden we onszelf wel grappig met onze vijf blauwe poncho's! De vervolg hike was echt prachtig, door de mist leken de bergen te bewegen (en nee we hadden nog geen alcohol op die ochtend). Uiteindelijk kwamen we aan op onze eindbestemming Ping An. Wat een toeristische ellende daar en paarden die overbeladen worden met stenen die ze naar boven moeten dragen (we horen later dat er van de overheid geen houten huizen meer gebouwd mogen worden vanwege brandgevaar), we zijn snel weggevlucht met de express bus! 2 uurtjes later waren we terug in Guilin en moesten we helaas alweer afscheid nemen van onze nieuwe Amerikaanse vrienden.Dat is toch wel een van de leukste dingen van reizen, alle mensen die je onmoet!

De volgende dag slapen we lekker uit en nemen we de boot naar onze volgende bestemming Yangshuo. Op een bamboo vlotje varen we over de rivier tussen het karstgebergte. Helaas is het geen top weer, maar is het toch erg mooi en groen. We hadden ons dit helemaal niet voorgesteld bij China en aangezien er in de Lonely Planet niet zoveel plaatjes staan was het echt een verrassing. We gaan naar het Bamboo House Hotel en hebben weer een regendouche en zelfs een bad (Sanne's dag kon niet meer stuk). Op het bamboovlot hadden we een Amerikaan ontmoet en die besloot in hetzelfde hotel als ons te overnachten. 's Avonds kwam hij gelijk vragen waar we gingen eten oftewel mag ik mee? We hebben samen met hem gegeten, maar bleken niet echt een klik met hem te hebben, dat kan natuurlijk ook gebeuren. Wil was al de hele avond zenuwachtig voor de wedstrijd van het jaar en om klokslag half negen zat hij er helemaal klaar voor met zn biertje. De radio viel helaas uit, dus we hebben de wedstrijd uiteindelijk gezien met spaans commentaar! Wil stond bij elk doelpunt te springen op het bed ha ha! Wordt Ajax een keer kampioen is hij niet in NL aahhh... De dag erna hebben we relax dag en shoppen we wat, drinken heerlijke verse jasmijn thee en kijken dvd's op bed (ja we hebben zelfs een dvd speler!). De dag erna is het natuurlijk weer tijd voor actie en huren we fietsen om de countryside te verkennen. Binnen een half uurtje rijden we in het zonnetje op modderige paadjes tussen de rijstvelden, bergen,langs de rivier en door kleine dorpjes heen. We gaan langs moonhill (een berg die op een maan lijkt). Alle Chinese toeristenbussen staan onder aan de berg en we besluiten snel weg te vluchten en vinden een leuk Italiaans restaurantje (Luna) waar we op het dakterras een heerlijke spaghetti eten met een flesje wijn en een prive uitzicht op de maanberg!

Dan is het alweer tijd om te vertrekken uit Yangshuo, want we willen graag nog naar het oosten van China. We vragen onze hoteleigenaar (Mickey) nog om wat dingen in het Chinees op papier te zeten, eten nog ons laatste bananenbrood en nemen dan de bus naar Guilin en stappen daar over op de nachtrein naar Nan Chang. Helaas waren de softsleepers niet meer beschikbaar en zijn we overgeleverd aan de hardsleepers (6 bedden i.p.v. 4 en zonder deur in de coupe). Echt rustig slapen is het niet, maar het gaat wel snel. Vandaag zijn we aangekomen in Nan Chang en hebben daar de bus genomen naar Wuyuan (met dank aan onze briefjes van Mickey). Als we de bus uitstappen worden we belaagd door 30 taxi- en motorchauffeurs (en we zijn toch echt de enige toeristen in de bus). We besluiten zelf te gaan lopen naar de stad, maar dat blijkt lastig te zijn zonder kaart. Na een beetje rondgedwaald te hebben en echt niemand Engels blijkt te spreken spreekt een vrouw (Sonia) ons aan en vraagt in het Engels of ze ons kan helpen! Onze redder in nood! Ze houdt een taxi aan en vertelt hem in het Chinees waar we heen willen en zo waar staan we even laten voor ons hostel. 1 min. later stapt ze ook binnen (samen met haar zoontje en vriendin) om te checken of we goed zijn aangekomen, wat lief! We hebben haar hulp weer nodig want de eigenaar spreekt geen woord Engels en doe er ook echt geen moeite voor. De kamer is verder prima, dus we boeken het voor een nacht. Net op zoek gegaan naar een eettentje en een leuke plek gevonden waar allemaal eettentjes staan waar ze vers vlees, vis en groenten staan te BBQ-en en te wokken. Met behulp van ons point it boekje gevraagd wat het was en heerlijk gegeten! Nu lekker ons bedje in, want morgen gaan we de kleine dorpjes hier in de buurt bezoeken, die heel mooi schijnen te zijn!

Thanks voor al jullie leuke berichtjes! We kijken stiekem toch best vaak of we een nieuw berichje hebben. Het is toch wel erg leuk om onze ervaringen op papier te zetten en met jullie te kunnen delen! En voor wie nog twijfelt om te gaan reizen, gewoon doen, wij hebben nog geen seconde spijt gehad!!!

Groetenuit Wuyuan