Dag allemaal, Het regent en onweert op dit moment als een gek in Hanoi; wellicht de eerste voortekenen voor het regenseizoen? Gelukkig zitten we lekker koffie te drinken en gebakjes te eten in ons favoriete cafe in Hanoi (Joma). Een westerse plek met lekker eten en goede westerse koffie (de vietnamese koffie is zo zoet, alsof er al 5 scheppen suiker inzit). Het schijnt een belangrijk export product te zijn van Vietnam, maar vast niet naar NL? Af en toe is het, ondanks het feit dat het vietnamese eten heerlijk is en de locals vaak spontaan tegen je aan beginnen te praten en je een wodka shot aanbieden lekker om even niet op innieminnie plastic stoeltjes te zitten, je bestek niet schoon te hoeven maken en niet tussen allemaal servetjes op de grond te zitten (vietnamezen gooien echt alles gewoon op de grond) in een weterse stek als dit ha ha! Nadat we in Nha Trang waren aangekomen vanuit Dalat zijn we gelijk lekker naar het strand gegaan en heerlijk neergeplofd bij een mooie strand tent (sailing club), die niet zou misstaan in Bloemendaal. De dokter had gezegd dat Wil geen alcohol mocht na zijn prik, maar hij kon de verleiding niet weer staan. Strandtenten zijn er om cocktails te drinken volgens Wil. 's avonds lekker vietnamese hot pot met garnalen gegeten bij een ander leuk tentje (Cyclo). De volgende ochtend huren we 2 heerlijke ligbedjes op het strand en wisselen we het lezen af met af en toe in een duik in de warme zee. Het water Is rond de 30 graden, dus doorkomen is niet nodig. Helaas krijgen we 's avonds slecht nieuws. De russische ambassade in hanoi mailt ons terug dat we een 90 dagen tourist visa nodig hebben van vietnam (alle touristen hebben maar een 30 dagen visa) om een tourist visa te krijgen voor rusland. Na wat forums op internet gelezen te hebben hadden we al een slecht onderbuikgevoel gekregen, de russische ambassade verzint elke week iets nieuws als voorwaarde. Dit was weer een nieuwe regel. Ons ticket voor de transmongolie express hadden we al in nl geregeld, maar deze visa kun je niet eerder dan 3 mnd van tevoren regelen. Na overleg me onze touragent kwam het erop neer dat onze enige optie is het toch proberen in hanoi en anders een nw. ticket kopen a 600 euro (rechtstreeks ulaanbator-moskou), dus niet uitstappen onderweg in rusland. Ontzettend balen natuurlijk, omdat we erg graag in Irluutsk uitgestapt waren en dit een mega aanslag op ons resterende reis budget is. Meer dan afwachten tot hanoi konden we op dat moment niet doen helaas... De volgende dag was het weer tijd voor Wil z'n 2e inenting. De inenting was bij de kinder 'poli', dus er zaten alleen maar schattige vietnamese kindjes die hard aan het huilen waren van de prik aah. Wil heeft het goede voorbeeld gegeven door niet te huilen ;-) en binnen 5 min stonden we weer buiten. De rest vd dag onze zinnen maar verzet door lekker nog een dagje te chillen op een strandbedje. De volgende ochtend zijn we gevlogen naar Hanoi. We hadden de vlucht al geboekt en kwamen op za aan (alle ambassades waren dus dicht). Samen met een leuk NL stel uit Brabant een taxi gedeeld naar het centrum. Ook hier weer geinformeerd en gezocht of er nog andere opties waren voor het russische visa, maar er is geen bureau te vinden die een russisch visa voor je kan regelen (te complex, onmogelijk zijn de antwoorden). Meer dan afwachten tot dinsdag ( de ambassade blijkt ook nog eens dicht te zijn op ma 9 mei vamwege victory day). We vullen de dagen met rondwandelen en eten en drinken, maar merken dat we toch niet echtkunnen genieten door het gedoe. Op maandagochtend bellen we de NL ambassade nog voor hulp, maar de nl ambassadeur is er niet en de mensen die we aan de telefoon krijgen spreken dramatisch slecht engels. We besluiten wat leuks te gaan doen en gaan mee met een free hanoi tour, die worden gegeven door lokale studenten/ ex studenten. Onze gids, een hippe vietnamese meid komt ons oppikken en met de lokale bus vol ruziemakende oude vietnamese vrouwtjes (erg komisch) gaan we naar een dorp met pottenbakkerijen. Daar is ook een amerikaans stel (Navead en Melody) met een andere free tour guide en we besluiten met z'n allen te gaan pottenbakken. Ondertussen schuiven er nog 2 gidsen aan die het ook gezellig vinden. Allemaal pittige, slimme meiden die aan het studeren zijn of net klaar zijn en goed engels spreken. Ons pottenbak avontuur is niet zo'n succes, al onze potten breken (sorry moeders geen moederdagkado), maar gezellig is het wel. Na het pottenbakken gaan we naar het favoriete eettentje van een van de meiden en genieten we van een typische vietnamese maaltijd uit het midden van Vietnam. Het valt op dat deze jonge meiden toch iets minder positief zijn over vietnam, dan bv de (oudere) easy riders gidsen. De easy riders gidsen zijn erg positief over vietnam en over het feit dat er maar 1 politieke part?is, goed voor de stabiliteit na al die jaren oorlog. De jongere generatie vindt dat ze te hard moeten werken tegen weinig geld en willen eigenlijk het liefst naar het buitenland voor een goede baan. Al met al een leuke, gezellige dag met elkaar gehad! De volgende dag is het d-day en vertrekken we 's ochtends naar de russische ambassade. Die blijkt niet makkelijk te vinden. Op het adres wat op de officiele website staat zitten ze niet meer?? Uiteindelijk komen we er via de zweedse ambassade achter dat ze verhuisd zijn, maar dat het erg lastig is om te vinden (ergens in een steegje??). Gellukig wil de beveiliger van de ambassade het uitleggen aan een taxi chauffeur en uiteindelijk via allemaal smalle straatjes, afvalbergen komen we idd een smal steegje aan waar ong. 50 vietnamesen en 2 touristen zitten te wachten onder een afdakje. We worden op een wachtlijst gezet en gaan we bij de touristen zitten. Zij zijn hier inmiddels al voor de 6e keer en ze vertellen dat je vaak uren moet wachten voordat je naar binnen mag en dat elke keer als je denkt dat je alle goede documenten hebt dat er weer iets niet goed blijkt te zijn. Niet erg hoopgevend dus. Als we na lang wachten uiteindelijk naar binnenmogen in de james bond bunker, waar je alleen via kogelvrij glas kunt communiceren met een loketbeambte blijkt al snel dat onze aanvraag niet in behandeling genomen wordt omdat we geen 90 dagen visa hebben en geen orginele (wij hebben een print vanuit de orginele email) inventation letter (die zou je dan per koerier express uit moskou moeten laten komen voor 100 dollar oid). Ook extra geld bieden maakt geen verschil. Wat een belachelijke toestand! We hebben het inmiddels helemaal gehad en besluiten om snel naar de mongoolse ambassade te gaan voordat die dicht gaat. Net op tijd komen we daar aan. Je mag gewoon naar binnen lopen en je formulier invullen in een heerlijk koele ruimte. De ambassadeur spreekt goed engels en beantwoord onze vragen netjes. Aan het einde van de dag kunnen we ons visa ophalen! Wat en verschil, zo kan het dus ook! We besluiten om onze reis niet langer te stagneren en te laten verpesten door door dit soort bureaucratische toestanden, waar je geen invloed op kunt uitoefenen. We hebben een nw. ticket geboekt en hopen dat we nog wat vergoed krijgen van de annuleringsverzekering. EigenIijk komt het er op neer dat je sinds feb. 2011 nergens meer een russisch visa kan krijgen, behalve in je eigen land:-(De redenhierachter is voor ons volstrektonduidelijk. Vanavond vertrekken we met de nachttrein naar China en gaan we iets doen wat we veel leuker vinden; genieten! Groetjes van ons!