Hoi hoi!

Het heeft even geduurd, omdat we ondergedompeld waren in al het prachtigs in de pacific ocean en vervolgens bleek dat Nieuw Zeeland nog een beetje achter loopt op Zuid Amerika v.w.b. Wifi. In Zuid-Amerika kun je echt op elke hoek van de straat gratis internetten, maar hier moet je per uur en per mb downloaden betalen. Wat dat betreft kunnen ze hier nog wel wat leren van Zuid - Amerika!

We zitten nu op het Noordereiland van Nieuw Zeeland, maar voordatwe daar wat over vertellen willen we jullie onze geweldige belevenissen op Paaseiland en in Frans Polynesie natuurlijk niet onthouden. Vanuit Santiago vlogen we op Paaseiland (met eindelijk een vliegtuig van LAN met schermpjes voor films, Wil kon z'n geluk dus niet op). Na 5,5 landen we op het vliegveld van Hanga Roa met welgeteld 1 start-/ landingsbaan. Bij aankomst stond het personeel ons al op te wachten met prachtige gele bloemen voor in Sanne's haar en lokale muziek. Dat is nog eens beleving, daar kunnen ze op Schiphol met hun belevingstoiletten toch niet tegen op hoor! De mevrouw van ons hostel stond ons al op te wachten met een bordje met onze naam erop en van haar kregen we ook gelijk allebei een mooie bloemenkrans. Samen met de Zwiterse Marcus werden we naar ons hostel/ camping gebracht. Prachtig gelegen aan het water met een eigen douche, wat een luxe na die hostels! We konden onze nieuwsgierigheid niet bedwingen en zijn gelijk een stuks langs de kust gaan wandelen op zoek naar onze eerste Moai. En ja hoor na een klein stukje wandelen kwamen we ze al tegen. Ontzettend bijzonder om deze beelden in het echt te zien en wat zijn ze groot! De meeste Moai's staan langs de kust met hun gezicht naar het land gericht om de Rapa Nui (orginele bevolking) te beschermen. Tijdens onderlinge stammenstrijden en tsunami's zijn er veel Moai's verwoest, maar een aantal Moai's zijn eind vorige eeuw hersteld. Bij een mooi restaurantje hebben we een heerlijke geitenkaassalade (ja die hoeft Sanne gelukkig niet te missen hier) en een risotto met schelpdieren gegeten. Daarna zijn we snel teruggegaan naar ons hostel, want daar zou de zon ondergaan. Wow, wat een mooie zonsondergang! 's Avonds besloten dat we de volgende dag een auto zouden huren i.p.v. eentour vanwege het grote prijsverschil. Het is sowieso een erg duur eiland. Voor een fles water betaal jeong. 3euro. Met onze 4x4 hebben we de volgende dag over het eiland gecrost. Omdat we geen tour hebben genomen zijn we langs het museum gegaan om wat te leren over de geschiedenis van het eiland en natuurlijk hebben we ook weer een aantal ahu's (platformen) met Moai's bewonderd. Ook zijn we langs een crater van een vulkaan gegaan wat erg mooi was door de verschillende kleuren water en planten die erin en erlangs groeien. Aan het eind van de dag een heerlijke duik genomen op het enige strand van het eiland. 's Avonds natuurlijk weer de mooie zonsondergang gekeken bij ons hostel. Het rond cruisen in onze 4x4 beviel zo goed dat we besloten om de volgende dag weer de auto te huren en dan voor 24 uur zodat we de Moai's bij zonsondergang en zonsopgang konden bekijken. En 's avonds was het zover we hebben we de vier bij elkaar staande moai's bij zonsondergang bekeken. Wat een magisch moment was dat. Natuurlijk hebben we hiervan mooie foto's gemaakt, die zeker uitvergroot gaan worden thuis! De volgende ochtend stonden we om 6.30 uur klaar om samen met de Zwiterse Marcus en een oudere Fransman de zonsondergang te gaan bekijken bij de 15 naast elkaar staande Moaoi's (Tongariki). Toen de zon net opkwam was het erg bewolkt waardoor er weinig te zien was, maar na wat geduld kwam de zon ineens te voorschijn en hebben we een uur stilzwijgend zitten kijken naar dit natuurwonder. Nu wisten we het zeker, Rapa Nui is echt een droom waar je in terecht komt. Zo magisch, niet te omschrijven. Deze mooie ervaringen zullen we nooit vergeten dat is zeker. De rest van de dag nog een beetje rondgetuurd over het eiland. Heerlijke vis gegeten bij een klein tentje aan de haven terwijl de schildpadden in het water naast ons zwommen. Toen we weg wilden rijen naar ons hostel om de auto in te leveren bleek dat we een lekke band hadden

Gelukkig schoot een local ons gelijk te hulp, want we bleken maar de helft van het benodige materiaal te hebben om de band te kunnen verwisselen. 's Avonds was het alweer tijd om dit bijzondere eiland te gaan verlaten. Met een beetje pijn in ons hart (wanneer kom je hier nog terug, maar je weet het nooit...) en heel veel mooie herinneringen steeg ons vliegtuig weer op richting het volgende paradijs: Frans Polynesie. De Zwiterse Marcus bleek hetzelfde around the world ticket als ons te hebben en vloog ook gezellig mee. Hij is 50 en heeft een eigen goed lopendconsultancy bureau, maar was toen aan iets anders en heeft dus net een een nieuwe baan geaccepteerd en wilde daarom een break voordat hij hiermee ging starten. Zijn vrouw runt nu het consultancy bureau en kan daarom maar een paar keer onderweg langs komen. Doet hij jullie ook al een ee beetje aan iemand denken? Ik zag wel een gelijkenis met Lennart. Zelfde leefdtijd, management bureau gehad, cariere switch, sabbatical ha ha! Maar gelukkig is Lennart dichter bij huis gebeleven Anita! Was echt een ontzettend aardige gast, waar we veel mee gelachen hebben!

Omdat we wat vertrokken met wat vertraging kwamen we midden in de nacht aan op Tahiti. Ondanks het tijdstip stonden ze ons ook hier op te wachten met muziek en een mooie witte bloem voor in ons haar. De eerste nacht in Tahiti op advies van Marcus doorgebracht bij een Zwitser die een hotel had. Mooie kamer met een heerlijke stortdouche (zo eentje die jij ook hebt Li, die willen wij ook thuis!!!). De volgende ochtend heerlijk ontbeten met Frans stokbrood met brie mmmmmm. Ja het is echt net Frankrijk hier. Toen snel de ferry gepakt naar Moorea, want daar wilden we graag heen. Op de ferry kwam dit tropische eiland al snel in zicht. Super blauwe zee, overal koraal en witte stranden met palmbomen. Wow, onze droom blijft maar door gaan. Met le Truck naar onze bungalow toegereden in de middle of nowwhere. Bij aankomst gelijk onze badkleding aangetrokkken en met snorkel uitrusting de zee ingedoken die welgeteld 10 stappen van onze bungalow aflag. En na 2 meter zwem je al door het koraal heen met vissen in alle kleuren van de regenboog. Door het koraal komen de golven niet aan op het strand, maar breken waar het koraal begint. Het is dus heel rustig water, waar je lekker in kunt ronddobberen. Voor de deur van onze bungalow was een prive strandje en wij waren de enige in ons bungalowparkje, dus het was heerlijk rustig. Wel zijn de mensen (ook onze eigenaren van het park) niet echt aardig. Een beetje de Franse cultuur zullen we maar zeggen, dus dat is wel even afkikken na al die Zuid Amerikaanse gastvrijheid. Het schijnt echt een probleem te zijn op dit moment in Frans Polynesie, de prijzen zijn erg hoog (Westers), maar de service door de locals is dramatisch. Op dit moment is er een afname van 30% van het aantal touristen en hebben al een aantal hotels moeten sluiten. Zonde! 's Avonds een uur naar de supermarkt gelopen (ja je moet wat voor rustig over hebben pff). Op de terugweg besloten we te gaan liften en gelukkig zijn er ook aardige mensen en hadden we binnen 2,5 min. een lift in een truck. Ja pap, evenaren we toch nog een klein beetje jouw reis door Europa! Ook hier weer prachtige zonsondergangen op het bounty strand! De volgende dagen ook heerlijk gesnorkeld en toen Sanne net op het punt stond om de zee in te lopen zwom er ineens een pijlstaartrog voorbij. Wil vond dit natuurlijk machtig mooi en lag gelijk met zn snorkelset in het water. Wat een grote beesten. Ze zijn in principe niet gevaarlijk, maar kunnen we met een pijl uit hun staart schieten als ze zich bedreigd voelen. Die australische krokodillen man is door een pijlstaartrog gedood. De volgende dag waren er een aantal vissers hun gevangen vis aan het schoonmaken in het water en ja hoor daar waren alweer drie pijlstaartroggen. Toen we ze aan het bewonderen waren met onze snorkelset zagen we ineens iets anders groots; haaien! Ook deze waren volgens de vissers in principe niet gevaarlijk. Het zijn relatief kleine haaien die door het koraal kunnen komen. Toch best groot een haai van 2 meter op 2 meter afstand..maar wel erg bijzonder! Na een paar dagen snorkelen vonden we het wel tijd voor wat beweging en hebben we over het eiland gefietst. Toen we een bordje uitkijkpunt (Belvedere) tegenkwamen dahten we oh misschien wel leuk. Een uur later kwamen we volledig bezweet boven en bleek het toch een behoorlijk steile helling te zijn. De locals verklaarden onze voor gek op onze fietsen zonder versnellingen, maar ja je bent NL of niet toch? Na een prachtig uitzicht gingen we vliegensvlug over de afdaling naar beneden. Toen we eenmaal beneden waren bleek Wil z'n fiets het te hebben begegeven (toch iets te veel en te hard moeten remmen). Gelukkig waren er twee aardige Fransen die ons een lift teruggaven met de fiets achterin. De volgende dag hebben we een nieuwe poging gewaagd met nieuwe fietsen en zijn we door de ananasvlaktes gereden, hebben we heerlijke vruchtensapjes geproefd en de tropical garden bezocht. Ook de tropical garden was bovenop een hoge berg en toen we een beetje oververhit boven kwam liet de aardige eigenaresse haar kleinzoon ons de weg wijzen naar de waterval. Verscholen in de bossen hebben we daar heerlijk afgekoeld en vervolgens demooie tuin bekeken.Mam, die mooie bloemen die tegen de schutting opgroeien bij jou waren hier ook! Na afloop nog een huisgemaakt ijsje van kokos, bananen en mango gegeten! De volgende dag nog heerlijk gesnorkeld, natuurlijk een mooie pareo gescoord en een kanotochtje in de zee was het tijd om te genieten van de laatste mooie zonsondergang in Moorea. De volgende dag toen we stonden te wachten op de bus stopte de laundry service van het Hilton en mochten we gratis meerijden. Ja zijn toch de facilitaire mensen he die een natuurlijke gastvrijheid hebben

!

Met de ferry weer terug naar Tahiti voor nog een nachtje in het hostel van de Zwitser. Samen met Marcus (die ook weer dezelfde vlucht had) 1 kg verse rode tonijn gekocht en 's avonds sashimi gemaakt. Ja na 1x sushi in Santiago begonnen we wel wat afkickverschijnselen te krijgen van die min. 2x in de maand sushi in NL. Na het eten nog kennisgemaakt met een Zweeds stel die een visserboot willen kopen in Tahiti en daarmee terug willen varen naar Zweden. Absoluut gek, maar wel leuk gek. De volgende ochtend vroeg vertrok ons vliegtuig naar onze volgende bestemming Nieuw Zeeland. Toen we de plannen maakten voor ons reis wilde Sanne graag naar Zuid Amerika en Wilbert naar Azie. Omdat we ons niet gerealiseerd hadden dat de pacific ocean zo groot was, bleek een tussenstop in Nieuw Zeeland noodzakelijk. Heel vervelend natuurlijk en alleen eentussenstop maken kan natuurlijk niet in zo'n mooi land, dus die extra maand was al snel toegevoegd. Toen we in Auckland aankwamen gelijk onze inniminnie, schattigecampervan (Mazda Bongo) opgehaald met een stuur rechts (help) en links rijden (help). Godzijdank hadden we een automaat, anders hadden we de eerste rotondes en de drukke snelweg echt niet overleefd. 's Avonds op onze eerste camping in Waiwhera de camper een beetje ingericht. Er staan een tweepersoons in, een klein kooksteltje en een uitklapbare tafel. Een beetje passen en meten, maar gelukkig is het mooi weer en kunnen we een beetje wennen aan het leven van een kampeerder. Op de eerste camping stonden er gelijk een aantal oudere locals voor de camper, die een gezellig praatje kwamen maken en ons vertelden over de dingen die we echt moeten zien hier! Na ons eerste ontbijtje op onze opklapstoeltjes en opklaptafel vetrokken we verder richting het noorden langs de kust. We rijden door het geweldige heuvelachtige landschap en overnachten in Taupo Bay, op een mooie camping langs het strand. De volgende ochtend hebben we een gemiste oproepen en smsen. Dan pas horen wij over de Aardbeving in Japan en de tsunami dreiging in de pacific ocean. Gelukkig hebben wij hier niks van gemerkt. Bij het ontbijt raken we aan de praat met een Nederlands echtpaar die 30 jaar geleden in Nieuw Zeeeland zijn komen wonen! Na weer wat goede tips en een wandelingetje over het strand vertrekken we richting de Ninety Mile beach (helemaal in het noorden van het Noordereiland). Dit is een officiele snelweg (100 km p/u) over het strand. Helaas is onze van daar niet voor verzekerd en rijden we een klein stukje en maken we een lekker kopje koffie op het strand in ons keukentje. We vervolgen onze weg richting het Kauri Tree bos voor onze eerste nacht op een DOC camping. Dat zijn campings van de lokale overheid die goedkoper zijn en vaak onbemenst en soms zonder douche. We kamperen echt midden in het bos en als we 's ochtend onze deur openschuiven ruiken we het frisse bos en zien we de zon opkomen. Dat is nog eens lekker wakkerworden. We maken een wandeling naar de Kauri Trees, dat zijn hele grote bomen die vroeger overal in Nieuw Zeeland groeiden. Vanwege het mooie hout hebben we de Britten vroeger veel gepakt en worden de bomen nu beschermd. Mooie tropische bossen die heerlijk ruiken! Op de volgende camping kun je een nachtwandeling maken om Kiwi's (grote vogel en symboolvan Nieuw Zeeland)te spotten. Met onze hoofdlampen op zijn we er helemaal klaar voor en in het begin zien we gloeiwormen, een aal en horen we Kiwi's maar zien we ze niet. Aan het einde van de wandeling wordt ons geduld beloond en ziewe een Kiwi, leuk! Na een nachtje heerlijk slapen en dromen over de kiwi's Op de weg naar Waihi zijn we natuurlijk even gestopt bij een winery. Een heerlijke chardonnoy geproeft en toen gekocht, waarvan we 's avonds hebben genoten op onze campsite. Gisteren hebben we de open goudmijn in Waihi bezocht en hebben we heerlijk gebadderd in de hot pools vlakbij Rotarua. Dit zijn natuurlijke bronnen van circa 99 graden die ze middels rivierstromen laten afkoelen tot 40 graden. Heerlijk ontspannend dus! Vandaag hebben we Wai O Tapu bezocht. Ook allemaal geisers en meren die door het feit dat diteen vulkanische gebied is kokend water omhoog spuiten. Geweldig om te zien. We bezoeken hier ook de Lady Know geiser die water 5 meter omhoog spuit en de modder pools. Via het prachtige Lake bij Taupo zijn we nu aangekomen in het National Park Tongariro. We gaan morgen de Alpine Crossing, een trekking van20 km, ong. 8 uur lopen maken. Hier is ook een deel van Lord of the Rings opgenomen en het schijnt erg mooi te zijn. We vertrekken om 7.00h, dus nu lekker ons bedje in! Truste!

Groetjes, Wil & San